‘என் பெயர் ஜில் ப்ராட்லி என்பதை நீ நம்புவதற்கு என்னுடைய கபிலநிற கண்களும் பளீர் வெள்ளை நிறமுமே காரணமாய் இருப்பதை நீ ஒத்துக்கொள்கிறாயா?’ சிவநேசனை வீடியோ தொடர்பில் அவளாகவே அழைத்த முதலாவது முறை இது. ஏறக்குறைய அவளை படங்களிலேயல்லாமல் நேரில் பார்க்கும் முதற் சந்தர்ப்பமும் இதுதான். ஜில் ப்ராட்லி இளஞ்சிவப்பு நிறத்தினாலான சட்டையொன்றை அணிந்திருந்தாள். கழுத்தில் மெல்லிய சங்கிலியொன்று கிடந்தது. தலைமுடி...

என் நாயகனுக்கு, எல்லையற்று  விரியும்  என்  கனவுகளின்  நீட்சி  தணிப்பதற்காய்  எழுதப்படும் கடிதமிது. பதின்மவயது  கடந்து  பல  ஆண்டுகளுக்கு  பின்னொரு  பரவச உணர்வு. சாத்தியமா  என்ற  உணர்விற்கு  இடமேயில்லை.  என்னையொத்த  எல்லோரது வாழ்விலும்  இப்படியொரு  தருணம்  வந்திருக்க  வேண்டும்  அல்லது வரக்கூடும். குறைந்தது ...

யாருக்கேனும் இதுவொரு சிறு சம்பவமாகவோ அல்லது அடுத்து வரப்போகும் நிகழ்வின் ஒரு பகுதியாகவோ இருந்துவிட்டு போகுமெனில் அதற்காக என்னால் செய்யத்தக்கதான ஆகக்கூடிய செயல் மௌனமாயிருப்பது மாத்திரமேதான். முடிந்தால் நேரமொதுக்கி என்னிடம் கேளுங்கள் தயக்கமின்றி சொல்கிறேன். இதுவொரு வரலாற்றுத் திருப்பம் என்று… ஒட்டுமொத்த கற்பனைகளதும் நம்பமுடியா சாத்தியபாடென்று… அன்றேல் வேறொரு விதத்தில் கூறமுனையின், ஒன்றை இழந்து...

மிகச்சரியாக சொல்வதென்றால் அரைக்குறை விருப்பத்துடனும் தீர்மானிக்க முடியா தயக்கத்துடனுமேயே தாறுமாறாக இறங்கி ஓடிக்கொண்டிருந்தாள் பரிமளம். அந்த வேகமான நடையை ஓட்டமென்றுதான் சொல்லவேண்டும். சறுக்கத்துடன் சற்றே பள்ளமுமான அந்த குறுக்குப் பாதையில் மெல்லமாய் அடியெடுத்து வைத்து நடந்துபோதல் சாத்தியமே இல்லை. கால்கள் தன்பாட்டில் அடுத்த அடி வைப்பதற்கான நீளத்தை தீர்மானித்துக் கொள்ள, கண்டபடி தாண்டி சில நேரங்களில்...